Vandaag ben ik precies halverwege op mijn reis en is het mijn laatste dag in cambodja. Sinds mijn vorige verhaal heb ik alweer meer beleefd dan ik hier kan beschrijven. Een paar high-lights: Scooteren in Kampot met een grote gezellige groep van solo-reizigers. Zwemmen met oplichtend plakton in de zee bij eiland koh rong, Een tocht door de jungle gemaakt over het eiland, zelf gevist vanaf een vissersboot en een vis gevangen! En een schets gemaakt voor een muurschildering van het eco-teachers-house op een ander eiland en meegeholpen met het eiland schoonmaken tijdens een clean-up-day. Maar daarover later meer.Eerst tijd voor wat lijstjes.

Typisch cambodjaans is:

• De pyama is je outfit voor dag en nacht en voor overal waar je gaat.
• vuilnis gooi je in je voortuin, achtertuin, of in de tuin van iemand anders.
• Amok, een heerlijk gerecht van een soort kerrie-curry met rijst die niet pittig is.
• betalen met alleen maar briefjes. In dit land bestaan geen muntjes.
• Als je iets wat enorm overprijst is probeert af te dingen moet je naar zielige verhalen luisteren
• Een hoofdstad met heel veel NGO's. Stichtingen die via een winkel, restaurant of dienst geld verzamelen voor het herintreden van ex-kinderprostituees of straat kinderen of blinden of doven of andere minderheden. TOP!
• prachtige natuur wordt enorm vervuild met plastic. gevolg: Stank.
• lieve vriendelijke mensen. Ze zijn wel erg erg erg arm.

nieuwe persoonlijke ontdekkingen:

• Ik ben over een aantal allergieën heen en kan hier nu vis eten. ( Vers is heel lekker!) en heb zelfs een keer pinda's geprobeerd.
• Snorkelen is SUPER awesome
• viesheid is betrekkelijk
• ik kan scooterrijden
• ik ben een boekenmonster. Een enorme.
• meer muziek maken is beter
• ik kan scooterrijden! ( en ja ik ben echt voorzichtig!)
• Ik kan douchen zonder douche. Oefening met een soort emmertje met water baarde redelijk schone kunst :) Maar daarna de vraag: waar laat je je tandpasta als je geen wasbak hebt? Antwoord: In het putje van de badkamer. Nog een emmertje water erover en alles is weer schoon.

In Cambodja heb ik op de volgende plekken( Alle!) met de volgende Nederlanders gereist:

• Siem Riep: Sylvia die mijn verjaardag oppimpte met slingers en een hoedje!
• Battambang en Phnom Phen I: Laura ( van mijn middelbare school) en Femke
• Kampot: Nienke en Lars uit Eindhovuh de gekstuh
• Koh Rong: De tweeling Peen en hun vriendin Tesse
• Koh Rong Samloem: Leonie en Edwin Tensen en Kim Kolenberg uit Werfershoof
• Phnom Phen II: Suzanne uit Meppel

Natuurlijk reisde ik ook met vele andere nationaliteiten zoals: Fransen, Duitsers, Australiers, Engelse, Oosterijkse, Zwitserse, en ik vergeet nu vast nog een paar landen.

Een mooi ontmoetingsverhaal is de volgende. Voor ik op reis ging las ik een reisblog van een meid die alleen door zuid-oost-azie reisde. Ik onthield haar naam en gezicht van een foto. Op de boot naar een eiland in Cambodja dacht ik haar te herkennen dus vroeg ik: "Heet jij Leonie?" "Ja" antwoorde ze (ook in het Nederlands) en keek me verbaasd aan. Ik vertelde haar dat ik haar blog had gelezen. Wat een toeval dat wij elkaar hier treffen! Een extra groot toeval, vertelde ze, want ze was net 2 dagen eerder in Azie aangekomen nadat ze weer een aantal maanden thuis was geweest. Ze was nu onderweg naar een eiland waar ze een school op gaat zetten met haar broer Edwin en zijn vriendin Kim ( die bij mijn neef tom schenk in de klas blijkt te hebben gezeten op de middelbare school). Na een week een andere eiland te hebben gezien besloot ik naar ze toe te gaan om ze mijn hulp aan te bieden. Ik wist dat ze veel te schilderen hadden. Op de bonnefooi ging ik naar hun eiland. Het schilderen werd lastig aangezien er geen kwasten op het eiland waren maar of ik misschien een ontwerp wilde maken voor op hun toekomstige huis waarmee ik de kinderen op het eiland leerde afval te scheiden? Ik heb dagen driftig zitten schetsen en ze uiteindelijk een eindschets overhandigd. Ik hoop dat ze daarmee een mooie schildering kunnen maken als de kwasten gearriveerd zijn! Voor mijn tantes in Noord-Holland die nu wel nieuwsgierig zijn geworden naar dit prachtige project van mede west-friezen. Hier is hun blog! Voor alle anderen die hier nu niets van snappen een foto van twee helden van meiden die totaal niet engels sprekende lieve kindjes in de eerste week al geweldige engelse zinnen aanleerden.

Voor nu ben ik weer pleite, Morgen vlieg ik naar thailand!

Sorry voor het een beetje vluchtige schrijven, volgende keer is mijn stijl weer wat vloeiender. Beloofd!

Veel liefs uit phnom phen!