Are you lonesome tonight?
Na mijn eerste nacht schrik ik pas heel laat wakker en besef ik me dat ik het ontbijt heb gemist. Niet dat ik dat mijn kans op een eerste maaltijd (droge broodje met jam= roze suiker zonder fruit) ben misgelopen maar wel de optie om gezelschap te vinden voor de rest van de dag. Ik laat me niet uit het veld slaan en speur zelf door de stad op zoek naar de vogeltuin. Deze vind ik niet maar wel een prachtig klein paradijsje met enorm veel prachtige vlinders en watervalletjes. Aangelegd natuurlijk maar dat wil niet zeggen dat ik er niet enorm van geniet. Ik hoor 2 dames Nederlands praten en vraag hen of ik een foto voor ze zal nemen waar ze allebei op kunnen. Verbaasd dat ze nederlands horen raken we aan de klets en nodigen ze me uit voor lunch. Dat laat ik me geen twee keer zeggen en in een mum van tijd zit ik met hannie(59) en annet (79) in de taxi. De levenslust straalt van de dames af en het is reuzegezellig als we in een restaurantje samen een pompoensoepje en frietjes eten. Enorm gezellig. Als we een paar uur later weer afscheid nemen ga ik even pinnen en loop ik 4 andere backpackers tegen het lijf. Ze vragen me of ik verdwaald ben omdat ik op een plattegrond sta te turen. " nee hoor, zeg ik: ik zoek alleen even de enorme moskee" Er klinkt hard gelach. " Daar sta je rechtvoor!" Een goede start voor een ontmoeting. Ze besluiten me te " adopteren" en even later zitten we samen te eten in Chinatown. De russische meid weet hier de weg en brengt ons later die avond naar de Skybar op de 33ste verdieping van een duur hotel waar we prachtig uitzicht hebben op een verlichte stad en de Petronatowers. In de bar zit een" wet floor" wat een zwembad blijkt te zijn en we doen moeite om er niet perongeluk in te stappen.Dus of ik alleen ben op reis? Ben je gek joh! Dit was slechts mijn eerste dag..

Chinese people eat everything with legs except for a table and everyting that flies except for a kite
Het aanzicht van een eetstalletje in steeg vol vervallen gebouwen, bedelaars, tl-verlichting en met kapotte plastic stoelen op het " terras", tl-verlichting wil niets zeggen over de kwaliteit van het eten. Sterker nog: Op deze plek eet ik heerlijk! Wat ik daar dan bestel? Nou bijvoorbeeld geroerbakte kikkers met gember en lenteuitjes en een kopje rijst. Met een pot hete Jasmijnthee. Geen grapje! Kikker is Heerlijk. Het smaakt net naar kip, maar dan met meer kleine botjes. Als toetje een gefrituurde banenenroti en een pul watermeloensap. De kosten? Niet meer dan 4 euro.Ondanks mijn vele gekke allergieen verbaasd het me dat ik hier heerlijk eten kan vinden. Gelukkig heb ik steeds gezelschap met een neus voor lekkers en eigenlijk is het heel simpel. Zitten er veel locals te eten en is het er druk? Dan zit je gebakken en kun je met een gerust hart aanschuiven. Als de menukaart niet in het engels is, kies je gewoon het plaatje dat er het lekkerste uitziet. Het enige jammere is nog de bestek-sabotage. We krijgen steeds een vork en lepel die ze speciaal voor Witten bewaren Blijkbaar zien we eruit alsof we niet capable zijn om met stokjes te eten. Wij laten ons niet discrimineren dus sturen de obers gewoon terug voor echte stokjes!

Is dat niet gevaarlijk dan? Zo als vrouw alleen op reis, op een plek waar je niemand kent?
Mijn teller van Nederlanders waarmee ik even sprak staat momenteel op 7 ( Dit is pas dag 4!). Er zijn zoveel westerlingen te vinden in deze metropool dat ik bijna niet het gevoel heb dat ik echt in azie ben maar gewoon in een stad met een aziatische wijk. Net zoals we in Den Haag of Londen kennen. De Nederlandse jongen die ik gisteravond sprak woont en werkt hier en wilde me strikken voor een kroegentocht maar daar kon hij deze brave meid niet voor strikken. Meloensap is goedkoper en lekkerder en vrienden maak ik zelf wel. Toch duwde hij me een folder in mijn hand. " Ik zei toch al dat ik niet mee wil?" " Ja dat hoorde ik! Maar hier staat mijn nummer op, dan kan je altijd bellen in geval van nood." De schat. Eerder die middag sprongen ik een een duits meisje samen een metro in ( 25 cent voor een ritje door de stad) en stond een Poolse jongen bij de deur heel erg beteuterd te kijken. Wij lachen in een scheur: " Sorry man! This coach is girls only!"

Zo, nu ga ik weer ophouden, vertrek zo met mijn verse man, schoonzus en lieve duitse advocate naar Maleka. Een klein stadje met Nederlandse historie die nogsteeds terug te vinden is in gebouwen en straatnamen ( hopelijk komen we even voorbij het Stadthuys).

Als toetje voor jullie nog een rijtje van een paar Eerste keren:

• kikker eten
• wilde aapjes zien
• Gevraagd worden om op de foto te gaan met een Aziaat. ( We zijn hier stiekeme beroemdheden)
• hurk-wc gebruiken ( moet nog ff oefenen hoor, zat eerste nog verkeerd om)

Oh en als laatste extraatje het volkslied van Maleisie: Best een mooi lied vind ik! Ze draaien het aan een stuk door in de gratis bussen die hier rijden. http://www.youtube.com/watch?v=hwAOsnMqbcY

Veel liefs uit Kuala Lumpur!